♠ ƧƛӇЄԼЄ ƛƦƛMЄƧӇ ♠

از بیان احسـ ــاســ ــاتـــ پـــ ـاکــ م هــ ـراسـ ـی نـــدارمـــ ...

میـــنویـــســ م هـــر آنــچــ ـه را کــه در قـــ لـــبم بـــارور شــده اســت ...

نــ ــام تــ ♥ورا کـــ ـه تـــکــ رار میـــکنــ م قــ لـــبم بــه یـــکبــ اره میــلرزد ...

تـــو نــــمیـــ دانی کـــ ـه چـــ قدر دوســتت دارمـــ ...

نــــ ـگاهــت هــر قــدر هــم کــ ـه دور بـــاشد ؛ آرامــم میـــکند ...

و آوایـــ ــی آمـــدنت را در گـــوشــ م زمـــ زمـــ ــه ...

چـــ ــقدر رســــ یــدنت را دوســت دارمــ ...

آغــــوشـــ م در ازدحـــ ــام ســـرمای تنـــ ــهایی ؛

                                            تنــ ـها برای تـ♥و هنوز گـــرم است

دلــــ ـــم گـــرفـــــته

                   دلـــــــــــم عـــــــجیب گـــرفتــــ ـــــه

و هیچ چیـــز نه این دقایــــق نارنـــــجی ونه بـــارش این اندکـــ بـــاران پــــاییزی

حـــــــــال دلــــ ــــ ــــم را خــــوب نـــمی کنــد ...

اینــــجا هــــ ـــــ ـــــوایش ســــنگین اســــت ...

نفـــســـ م بــــند آمــــده ؛ قــــلبـــ م تیـــر می کـــشد ...

پـــــر از بـــ ــــغضم ؛ پــــر از آشــ ــــوب ؛ پــــر از تـــ نـــهایی خـــمــ ـــوش ...

حــــال مـــ ــرا نـــه تـــ ـــو می دانـــ ــی ؛ نــــه مــــردم ایــن آبـــ ـــادی ...

حـــال مـــ ــرا آســــمانــ ــی می دانــــد 

                   کــــه مـــــدت هاست چشــم انتظــار بـــــ ـــــاران اســــت ...

وزمـــ ــــینی کــــه دلـــــتنــ ـــگ قــــدم هــ ـــای بـــ ـــارانی عـــابــــرانش .....

لحظه هایی هستند که هستیم چه تنها ؛ چه در جمع ؛اما خودمان نیستیم

انگار روحمان می رود همانجا که می خواهد ؛ بی صدا ؛بی هیاهو

همان لحظه هایی که راننده ی آژانس میگوید رسیدین

فروشنده میگوید باقی پول را نمی خواهی 

ومادر صدا میکند حواست کجاست

ساعت هایی که شنیدیم و نفهمیدیم 

خواندیم و نفهمیدیم ؛دیدیم و نفهمیدیم 

آهنگ بار دهم تکرار شد ؛ هوا روشن شد ؛ تاریک شد

چایی سرد شد ؛ غذا یخ کرد 

نفهمیدیم کی رسیدیم خانه ؛ کی گریه هایمان بند آمد وکی عوض شدیم

کی دیگر نترسیدیم از ته دل نخندیدیم و دل نبستیم

و چطور یکباره آنقدر بزرگ شدیم و موهای سرمان سفید 

واز آرزوهایمان کی گذشتیم وکی دیگر اورا برای همیشه فراموش کردیم

" یک لحظه سکوت برای لحظه هایی که خودمان نیستیم "

                                گاهی میشه توی سکوت 

                         یکـــــــی رو انقدر دوست داشـــت

                   که با بلــــندترین فریادم نمیــــشه ثابتش کرد

گاهی به عمق چشم های یکی که زل میزنی میشه یه دنیا آرامش ازش بگیری

                       میشــــه با خیـــــره شدن بهـــــش 

                           یه شعــــر در تو زاده بشــــه

                                        وتـــــو

                               اسمش رو غزل بزاری

چند وقتی است هرچه میگردم؛ هیچ حرفی بهتر از سکوت پیدا نمیکنم...

نگاهم اما ؛ گاهی حرف میزند ؛ گاهی فریاد میکشد ؛ گاهی هق هق ...

و من همیشه به دنبال کسی میگردم که بفهمد یک نگاه خسته چه دارد

برای گفتن ...

                       خســــته ام خســـته ......... فقط نپرس چرا ؟

             باید تک تک آرزوهایت برباد رفته باشد تا بدانی وقتی میگویم

                           خـــسته ام یعــــنی چــــــی !!!!!

این مطلب رو برای اونایی میگم که تنهایی انتخابشونه. به کسی بر نخوره لطفا 

تو روزگاری که عمر دوستی ها چند دقیقه است ...

تو روزگاری که عمر یک عشق بعد از یک هم آغوشی به سر میرسه ...

تو روزگاری که جواب دوستت دارم ها مرسیه ...

تو این روزگار باید تنها موند بی منت ؛ بدون اینکه برای کسی بار اضافی باشی ...

دلخـــــوشم بـــــ حضـــــور خــــــدا کــــ عـــشق بـــی انتـــهاســــت

  حـــــس عــــجیبیــــه

        وقتی میفهمی عاشق شدی ...

    همه چیز عوض شده حتی خودت ...

  وقتی میفهمی بهش دلبسته شدی ...

و دلت نمیخواد از این دلبستگی دل بکنی ...

           وقتی جسم و روحت در مرزهای بودن کسی به دام می افته

                    انگار از جهان یه مدتی نامعلوم حذف شده باشی

                         انگار افتاده باشی در جهان کوچکی

                              که به حد آغــــوش او

                                 گنجایش دارد...

نمیتوان از اینجا گذشت ؛ اینجا پر از یاد تو بوده ؛ پر از عشق و عطر حضورت ...

نمیتوان از اینجا دل کند ؛ اینجا همان جایی ست که با تو قدم میزدم ...

  یادش بخیر آن روزها ؛ آن لحظه ها ...

همیشه منتظر تکرارش بودم ؛ آن روزها نیامد و نبودنت در قلبم تکرار شد...

غصه ها و آن همه خاطره باز هم تکرار شد و دیگر تو را ندیدم...

دلم پر میزند تا برسد به آسمان ها که جای من بی تو حتی بر روی زمین هم سنگینی میکند...

نمیتوان از اینجا گذشت و چشم بر روی خاطره هایت بست...

با اینکه نیستی ؛ اما هنوز عشقمی ؛ مگر میشود به یادت نبود ؟

مگر میشود که در حسرت دیدار تو نبود ؟

دیگر نه غروری مانده و نه حرفی برای گفتن ؛ همه ی حرفا درون دلم جا مانده ...

گاهی باید حرف های دلم را حتی برای خودم تکرار نکنم ؛ گاهی باید انقدر تکرار کنم آمدنت را

تا تکرار شود آمدن قطره های اشک از چشمانم ...

تا آرام شوم از این هیاهوی دلتنگی و انتظار  ...

باید منتظر ماند و به یاد گذشته ها نشست ...

شاید این بغض لعنتی شکست و من رها شدم از اینهمه دلتنگی در دلم...

نه اینگونه رها نمیشوم ؛ من با این حرفا آرام نمیشوم ...

نه بیخیال میشوم و نه خام میشوم  ...

من عاشقم و بیش از گذشته ها عاشقتر میشوم ...

نمیتوان از تو گذشت ؛ از تویی که عشقمی و تمام وجودم ...

بیا که بی تو اینجا سوت و کورم ؛ نمیتوان از اینجا گذشت ...

اینجا زمانی جایگاه تو بوده ؛ پس از قلبم نمی گذرم ...

تا شاید دوباره تکرار شوی ....... تکرار .......

                            بــــــ سلامتی خودمــــ

      چــــــــون با همه خندیدم

                    هـــــمه رو دلداری دادم

                         نگــــــــران هـــمه شدم

                               بــــــه همــــه اهـــمیت دادم

                                   بغـــــض های خیلی هارو به خنده تبدیل کردم

                                               ولـــــی هیـــــچکس

                                                     حتــــی نفــــهمید

                                                           تو دلـــــم چی میگذره ...

غصه هایت که ریخت ؛ تو هم همه را فراموش کن ؛ دلت را بتکان

اشتباهایت وقتی افتاد روی زمین ؛ بگذار همان جا بماند

فقط از لابه لای اشتباهایت؛ یک تجربه را بیرون بکش

قاب کن و بزن به دیوار دلت.

                                                           دلت را محکم تر اگر بتکانی ؛ تمام کینه هایت هم میریزد

                                                           و تمام آن غم های بزرگ .....

                                                           و همه حسرت ها وآرزوهایت.

باز هم محکم تر از قبل بتکان  ؛ تا این بار

همه آن عشق های بچه گربه ای هم بیفتد.

                                                        حالا آرام تر آرام تر بتکان ؛ تا خاطره هایت نیفتد

                                                        تلخ یا شیرین......

                                                        چه تفاوتی میکند ؛ خاطره خاطره است.

                                                        باید باشد ... باید بماند...

کافی ست ؟ نه هنوز دلت خاک دارد

یک تکان دیگر بس است 

تکاندی ؟ دلت را ببین !

چقدر تمیز شد ؛ دلت سبک شد

حالا این دل جای اوست ؛ دعوتش کن ؛ این دل مال اوست

همه چیز ریخت از دلت ؛ همه چیز افتاد 

وحالا ؛ حالا تو ماندی و یک دل ؛ یک دل و یک قاب پنجره

یک قاب تجربه و مشتی خاطره 

مشتی خاطره و یک او ..........

                                              "  خانه تکانی دلت مبارک "

نیستی تا برایت بگویم که چه غمگین میگذرد ؛ همان بهاری که قولش را داده بودی.

نیستی تا دوباره دستانت را به دور تنهایی هایم حلقه کنی.

تا ببینی چگونه بی تو هردم رو به سوی نیستی میروم ودیگر هیچ چیز حتی چشمان تو جلو دارم نیست.

فاصله ها چه آسان تو را از من گرفتند ؛ و من هنوز ؛ هر لحظه به هوای آغوش تو نفس میکشم.

تو را میخواهم و نیستی که ببینی چه بی تابانه لحظه های نبودنت را سپری میکنم.

با اشک ؛ با بغض ؛ با جای خالیت .....

قطره قطره میبارد باز ؛ چه فرقی میکند باران یا اشک .....

هردو مهمان ناخوانده شب های من اند.

                                                  " تقدیم به بهترینم "

      به خودت افتخار کن ؛ ای سردار فاتح سرزمین احساسم

که سرزمین وحشی احساسم را به بند کشیده ای و بر قلب و جانم 

                         " حـــــــــاکمی "

به خودت افتخار کن ؛ قلبی را که به قیمت سالها تنهایی حفظ کرده ام

                  به ناز چشمی تسخیر کرده ای

         به خودت افتخار کن ؛ ای حاکم مطلق احساسم

گاه دلم میگیرد ؛ گاه زندگی سخت میشود ؛ گاه تنها تنهایی آرامش می آورد

                         گاه گذشته اذیتم می کند

          این گاه ها " گهگاه " تمام روز و شب من میشود

                       آن وقت بغض گلویم را میگیرد

                        درست مثل همین روزها......

دیوارها دست هایم را میشناسند؛ تاریکی سکوتم را ....

همیشه انتهای روز تنها میروم رو به زندگی که دستم را بگیرد و بیرون کند 

از پیراهنم ؛ از خودم....

دلم دیگر به زندگی گرم نیست ؛ مادر میگوید : باید کمی به خودت برسی !!!

اما چگونه ؟ وقتی از هر طرف میروم ؛ به تو میرسم....

سیامک گل نازم به یادت هستم ؛ بی هیچ بهانه ای....

ساعت 12 دقیقه نیمه شب بود.شب و تنهایی و یه سکوت آروم و یواش . داشت موزیک گوش میداد. سیگار برداشت و روشن کرد و رفت کنار پنجره کام گرفت.

به آسمون نگاه کرد ؛ یک شب سرد و آروم ؛ پنجره ی نیمه باز ؛ دود سیگار و آهنگی که پر از خاطره بود.

سیگارش تموم شد ؛ پنجره رو بست که هوای اتاقش سرد نشه .رفت رو تختش و گوشی موبایل رو برداشت ؛ شروع کرد به نوشتن  sms

salam azizam.khabi ya bidar.man ke aslan khabam nemebare.

daram on ahange ghashango gosh midam.hamon ke hamishe 

2taie mikhondimesh.emshab yadet raft sms shab bekheir bede.

yeke talabe man.khoob bekhabe.boos eshgham......

مثل همیشه میخواست مسیج رو بفرسته واسه عشقش؛ ولی یهو یادش اومد که اون 3 روزه از دنیا رفته.چشمانش پر از اشک شد؛ بغض کرد....و گریست...

گوشی از دستش افتاد ؛موزیک تموم شد ؛ صورتشو گذاشت رو بالشتش و بی صدا گریه کرد. دست خودش نبود ؛آخه یه دنیا خاطره و روزهای تلخ و شیرین که تو چند روز فراموش نمیشه......

خیلی سخته ....... خیلی سخت

درخت انار عاشق شد ؛ گل داد ؛ سرخ سرخ

گل ها انار شد ؛ داغ داغ . هر اناری هزارتا دانه داشت

دانه ها عاشق بودند ؛ توی انار جا نمیشدند

انار کوچک بود ؛ دانه ها ترکیدند

انار ترک برداشت ؛ خون انار روی دست لیلی چکید

لیلی انار ترک خورده را از شاخه چید

مجنون به لیلی اش رسید ؛ راز رسیدن فقط همین بود

کافیست انار دلــــــت ترک بخــــورد.

نگران من نباش ؛ میدانم داشتنت تاوانی خواهد داشت

         به بزرگی تمام دردهای عاشقانه

             اما تو ارزشش را داشتی

میخواهم حتی برای یک لحظه تو را داشته باشم

           و یک عمر در غم نداشتنت

                   بسوزم...

      تمام من از آن تو.....

یک لحظه حضور تو از آن من است.....

عاشقانه های هر شبم با خیال تو.....

  " دوستت دارم سیامک جان "

باهم بودیم ؛ اما تو رفتی ....

نتوانستم پیدایت کنم و به امید اینکه هنوز در این دنیایی.....

          بـــــــــاران شـــدم

تادرجایی بدون سقف و چتر پیدایت کنم....

سیامک عشقم دلتنگم

دلتنگ روزهای با تو بودن ؛ من صدایت کنم " عشقم "

وتو بگویی " جونم "

و من سیر نشوم از این جانم گفتنهایت 

و باز صدایت کنم...... باز صدایت کنم......

به راستی روزهای خوب چه زود تمام میشود !!!

زمان آرام میگذرد و من تنها با یادت 

           نشسته ام

دنیا هم بگذرد ؛ سیامک جان 

                           من از یادت نمیگذرم...

               چگونه باور کنم که نیستی؟

وقتی هنوز صدای گرم و مهربانت در گوشم شنیده میشود.

             چگونه باور کنم که پر کشیدی؟

وقتی هنوز سرمست تماشای زیباییت هستم.

                    باور نمیکنم....

چرا که در لحظه لحظه هایم حضور داری.

تو در زلال آبشاران جاری هستی ودر لحظات عشق به چشم میخوری.

سیامک جان

           هنوز هستی و تا همیشه خواهی بود.......

                                                     دوستتــــ♥♥دارمــــ